Identiteit in Woorden
Mijn naam, Kaituhi Wairuha, wat in het Polynesisch-Melanesisch "ghostwriter" betekent, is meer dan alleen een schrijversnaam; ik vertegenwoordig een diepe culturele authenticiteit die de verbinding tussen verleden en heden vastlegt. De term "ghostwriter" impliceert niet alleen het schrijven voor anderen, maar ook het vastleggen van verhalen die vaak ongehoord blijven. Dit maak mij tot een cruciale figuur in het vertellen van de verhalen van de Molukse gemeenschap in Nederland, en mijn werk weerspiegelt een authentieke stem die de rijke geschiedenis en ervaringen van mijn volk belicht. Als kroniekschrijver van zowel collectieve als individuele ervaringen, gebruik ik mijn schrijverschap om de complexe realiteiten van transgenerationeel trauma te verkennen.
 
Transgenerationeel trauma
Mijn verhalen zijn doordrenkt met de pijn, frustraties en hoop van de Molukse gemeenschap, en ze bieden een venster naar de uitdagingen die deze gemeenschap heeft moeten doorstaan. Door de lens van mijn cultuur en identiteit creëer ik een narratief dat niet alleen relevant is voor Molukkers, maar ook voor iedereen die geïnteresseerd is in de thema's van identiteit, veerkracht en de zoektocht naar erkenning.
 
De Onbegrepen Krijger
In mijn eerdere werk, "De Onbegrepen Krijger," verken ik de reis van Macklin Haurissa, een man die zijn familie vindt binnen de motorclub Satudarah. Dit verhaal belicht de worstelingen van de tweede generatie Molukkers in Nederland en hun zoektocht naar identiteit en saamhorigheid. Macklin's betrokkenheid bij de motorclub biedt hem een kans om zijn roots te herontdekken, en weet ik de complexiteit van zijn emoties en ervaringen op een krachtige manier vast te leggen. Het verhaal van Macklin is niet alleen een individueel drama, maar een reflectie van de bredere uitdagingen waarmee de Molukse gemeenschap wordt geconfronteerd.
 
De Weduwe van de RMS
Momenteel ben ik bezig met een nieuw project dat de levens van opmerkelijke vrouwen belicht, zoals Njonja Josina Soumokil-Taniwel, de weduwe van de geëxecuteerde president van de RMS. Njonja heeft een belangrijke rol gespeeld tijdens de Molukse acties en fungeerde als bruggenbouwer tussen de verzetstrijders en de Nederlandse regering. Haar inzet voor optimale relaties binnen de Molukse samenleving, ongeacht religie, gebied of politieke motieven, getuigt van haar toewijding aan eenheid en saamhorigheid. Haar leven is getekend door tragedie en verlies, maar ook door een onwrikbare kracht. Haar vlucht op Seram, de gevangenneming van haar man, mr. dr. Soumokil, en zijn executie op het eiland Obi zijn niet alleen gebeurtenissen in de tijd; ze zijn een weerspiegeling van de strijd en de veerkracht van een volk dat zijn identiteit probeert te behouden te midden van onrecht en geweld. De rol van haar zoon, Thommy, is cruciaal in Njonja’s verhaal. Zijn motorongeluk is niet alleen een persoonlijk drama, maar voegt een nieuwe laag van trauma toe aan een al beladen geschiedenis.
 
Ik weet dat deze verhalen niet alleen gaan over individuele ervaringen, maar over de collectieve ziel van de Molukse gemeenschap, die door de jaren heen vecht om zijn plaats in de wereld te vinden. Wat mijn werk extra bijzonder maakt, is mijn aandacht voor de verbinding tussen mensen. Njonja's rol als onderhandelaar tijdens de Molukse acties laat zien hoe zij de hand uitsteekt naar eenheid, zelfs te midden van chaos en verdriet. Haar vermogen om empathie te tonen, zelfs aan degenen die haar en haar gemeenschap schade hebben berokkend, laat een diepere waarheid zien over de kracht van verzoening en de wens om samen te komen, ongeacht de verschillen.
 
De Paardenbloem in de Storm
Daarnaast verken ik in mijn schrijverschap ook het leven van Justine Pelmelay, een voormalige deelneemster van het Eurovisie Songfestival. Justine werd geboren in 1958, maar haar familie was al in 1951 naar Nederland gekomen. Haar verhaal is er een van doorzettingsvermogen en zelfontdekking. Haar muzikale reis, waarin ze de topparade in Nederland bereikte en deelnam aan het Eurovisie Songfestival, is niet alleen een verhaal van roem, maar ook van de vele tegenslagen die ze moest overwinnen. Haar ontvluchting van een scheepsramp in Italië en de schokkende diagnose van een ongeneeslijke ziekte in2012 zijn momenten die haar kracht en doorzettingsvermogen symboliseren. Justine's motto, dat haar leven en dat van de nieuwe Molukse generatie inspireert, is als de paardenbloem: het vertegenwoordigt de kracht van spirituele groei, hoop en de veerkracht van de menselijke geest. Kaituhi's verhalen zijn een uitnodiging aan de lezer om niet alleen te kijken naar het verleden, maar ook naar de toekomst en de hoop die de
nieuwe generatie met zich meebrengt.
 
Healing en begrip
Met de publicatie van mijn boeken, die in 2027 worden verwacht, bied ik niet alleen een blik op de pijn en de strijd van zijn gemeenschap, maar ook een handvat voor healing en begrip. Mijn werk is een krachtige getuigenis van de veerkracht van de Molukse identiteit en een herinnering dat verhalen ons kunnen verbinden, ons kunnen helpen om ons verleden te begrijpen en ons kunnen inspireren om een betere toekomst te creëren. Mijn pen is niet alleen een instrument van creatie; het is een middel om de
stemmen van zijn volk te laten horen en om de wereld uit te nodigen om te luisteren. In mijn woorden ligt een onuitwisbare kracht — de kracht om te voeden, te verbinden en te helen.
 
Samenwerking
Deze bijzondere creatie is het resultaat van een inspirerende samenwerking met Mahina Ahoru, Stichting KasiH Assen, Patricia Steur, Theo Maijenburg, David Tupan, de Bos Foundation en Waldemar Torentstra. Hun unieke perspectieven en diepgaande kennis en gevoel hebben niet alleen dit project verrijkt, maar ook de boodschap verdiept. Ontdek de passie en betrokkenheid die hen drijven en laat je meevoeren in een wereld die je niet wilt missen. Een must-read voor iedereen die op zoek is naar inspiratie en inzichten.

"Van generatie op generatie, verhalen die verbinden!"